Na smycz zapinamy szczeniaka nie wcześniej niż między 12 a 14 tygodniem życia. Najpierw oswajamy psa z obrożą w mieszkaniu, następnie do obroży dodajemy smycz. Na początku stosujemy długą linkę. Pies powinien chodzić przy lewej nodze pana, jeśli jest nam wygodniej może też chodzić po stronie prawej, ale wtedy konsekwentnie pilnujemy jednej strony. Na hasło noga, idziemy lub każde inne wybrane przez nas, ruszamy z miejsca i łagodnie ciągniemy psa za sobą. Należy być bardzo spokojnym i pomóc psu przemóc jego pierwszą reakcję, przemawiamy do niego łagodnie i mocno trzymamy smycz.
Kiedy pies się rozluźni i nie objawia strachu, skracamy smycz, ustawiamy psa w odpowiedniej pozycji, jego prawa łopatka znajduje się przy naszej lewej nodze. Pies może wyrywać się do przodu, w bok lub do tyłu. Takie zachowanie tłumimy przez bezpośrednią przykrość - krótkim, energicznym szarpnięciem smyczy. Jeżeli pies będzie wyrywał się do przodu, gwałtownie zwracamy się w lewo, zderzy się wtedy z kolanem właściciela.
Młodego psa, bez złych nawyków chodzenia przy nodze mona nauczyć przez około 3 miesiące, ze starszym psem trwa to dłużej. Bardzo ważne na przyszłość jest nauczenie szczeniaka chodzenia na smyczy. Jedna lekcja nie powinna trwać dłużej niż 10 minut dla szczeniąt i 20 minut dla dorosłych psów, w przeciwnym razie zwierzak straci zainteresowanie nauką. Pierwsze treningi powinny trwać tylko 5 minut, powtarzamy je kilka razy dziennie przez kilka dni.
sobota, 21 maja 2011
Zabawa i ruch
Każdy pies, aby utrzymać się w dobrej formie i zdrowiu, potrzebuje regularnego ruchu. Jeżeli nie będzie miał tego zapewnionego utyje. Pies na ogół zażywa tyle ruchu ile chce jego właściciel. Niektóre duże psy, zwłaszcza ras olbrzymów, do ukończenia 12 miesięcy, nie powinny zażywać zbyt dużo ruchu. Mięśnie i kości w tym okresie jeszcze się rozwijają, dlatego nadmiar ruchu może prowadzić do chorób. W czasie zabawy z psem trzeba uważnie go obserwować, aby zorientować się kiedy zwierze ma dość.
Psy uwielbiają zabawy, zwłaszcza z dziećmi. Aby szczeniak nie demolował naszego mieszkania warto kupić mu zabawki, żeby nauczył bawić się w pojedynkę. Odpowiednia dla małych jak i dla dużych psów będzie piłka. Od tenisowej po piłkę do nogi. Nie podajemy psu zbyt małych piłek, ponieważ mógłby ja połknąć w całości. Inne zabawki, które zajmą czas naszego pupila to: sztuczne kości, piszczące zabawki ( jeśli hałas nie będzie dla nas uciążliwy ), dla szczeniaków skórzane gryzaczki - przyniosą ulgę w czasie wyrzynania się kiełków.
Psy uwielbiają zabawy, zwłaszcza z dziećmi. Aby szczeniak nie demolował naszego mieszkania warto kupić mu zabawki, żeby nauczył bawić się w pojedynkę. Odpowiednia dla małych jak i dla dużych psów będzie piłka. Od tenisowej po piłkę do nogi. Nie podajemy psu zbyt małych piłek, ponieważ mógłby ja połknąć w całości. Inne zabawki, które zajmą czas naszego pupila to: sztuczne kości, piszczące zabawki ( jeśli hałas nie będzie dla nas uciążliwy ), dla szczeniaków skórzane gryzaczki - przyniosą ulgę w czasie wyrzynania się kiełków.
piątek, 20 maja 2011
Czystość
Pierwszym wymaganiem jakie stawiamy przed szczeniakiem jest nauka załatwiania swych naturalnych potrzeb tylko na dworze. Jeśli zostawi niespodziankę w mieszkaniu - powinno mu się to kojarzyć z przykrymi konsekwencjami. Nauka czystości polega na ciągłej obserwacji psa, w odpowiednim momencie usuwamy go z mieszkania i prowadzimy na przeznaczone miejsce.Psa wyprowadzamy przed lub ewentualnie w czasie gdy się załatwia, lecz nigdy po fakcie.
Jeżeli obserwacja i wyprowadzanie nie skutkują, z chwilą gdy pies zabiera się do popełnienia przestępstwa wołamy ostro FE, by przerwać jego zamiary i bezzwłocznie wynosimy go na zewnątrz.
Jeśli pies trudniej pojmuje o co chodzi można go lekko uderzyć arkuszem papieru lub gazetą złożoną na szerokość dłoni. Bicie można stosować, tylko w ostateczności, aby pies nie zobojętniał na kary cielesne. Po tej karze, która wywołała skojarzenie, że wypróżnianie się w mieszkaniu łączy się z przykrościami, należy psa wyprowadzić na dwór i zostać z nim aż się załatwi, następnie go pochwalić.
Konsekwentnie pilnowany pies, zrozumie swój obowiązek już po 2 - 3 dniach. Jeżeli podczas naszej nieobecności mieszkanie zostanie zanieczyszczone, wszelki późniejsze karanie jest nieuzasadnione oraz szkodliwe. Pies może połączyć pojęcie bólu z powrotem pana. W późniejszym czasie może stać się lękliwy i nieufny.
Małego szczeniaka na początku wyprowadza się co godzinę, z czasem ustalamy rytm dnia. Dorosły, zdrowy pies powinien wychodzić na spacer z możliwością wybiegania 5 a co najmniej 3 razy dziennie. Dobrze wychowany pies sam zakomunikuje potrzebę wyjścia.
Jeżeli obserwacja i wyprowadzanie nie skutkują, z chwilą gdy pies zabiera się do popełnienia przestępstwa wołamy ostro FE, by przerwać jego zamiary i bezzwłocznie wynosimy go na zewnątrz.
Jeśli pies trudniej pojmuje o co chodzi można go lekko uderzyć arkuszem papieru lub gazetą złożoną na szerokość dłoni. Bicie można stosować, tylko w ostateczności, aby pies nie zobojętniał na kary cielesne. Po tej karze, która wywołała skojarzenie, że wypróżnianie się w mieszkaniu łączy się z przykrościami, należy psa wyprowadzić na dwór i zostać z nim aż się załatwi, następnie go pochwalić.
Konsekwentnie pilnowany pies, zrozumie swój obowiązek już po 2 - 3 dniach. Jeżeli podczas naszej nieobecności mieszkanie zostanie zanieczyszczone, wszelki późniejsze karanie jest nieuzasadnione oraz szkodliwe. Pies może połączyć pojęcie bólu z powrotem pana. W późniejszym czasie może stać się lękliwy i nieufny.
Małego szczeniaka na początku wyprowadza się co godzinę, z czasem ustalamy rytm dnia. Dorosły, zdrowy pies powinien wychodzić na spacer z możliwością wybiegania 5 a co najmniej 3 razy dziennie. Dobrze wychowany pies sam zakomunikuje potrzebę wyjścia.
środa, 18 maja 2011
Wychowanie
Psa zaczynamy szkolić już od wczesnej młodości, powoli i stopniowo rozbudzając w nim instynkty pożądane, a tłumiąc niepożądane. Im staranniejsze i lepsze jest wstępne wychowanie, tym milszy staje się pies jako towarzysz w domu i w ewentualnej wspólnej pracy i tym łatwiej będzie go układać przy wspólnej nauce. Pies jak najwięcej czasu musi spędzać w towarzystwie swego pana, rozwinie się wtedy jego inteligencja i wzmocni przywiązanie. Właściciel dla psa powinien być przewodnikiem sfory - niezaprzeczalnym autorytetem. Powinien wzbudzać bezgraniczne zaufanie, pies musi wiedzieć, że przy panu nic mu nie grozi.
Najlepszą metodą uczenia psa jest nauka przez zabawę. Kara i przymus jako czynniki hamujące są mniej skuteczne niż nagroda i zabawa. Przewodnik powinien się zastanowić jakie instynkty pobudzić a jakie stłumić, by osiągnąć zamierzony cel. Musi być łagodny, cierpliwy i całkowicie opanowany. Nie wolno żądać zbyt szybkich postępów w nauce, a tym bardziej uczyć zwierzaka kilku rzeczy na raz.
Pies i właściciel całą uwagę skupiają w jednym punkcie. Aby nie zniechęcać psa, lekcje, szczególnie na początku nie mogą trwać zbyt długo. Najlepiej w wolnej chwili przeprowadzać krótkie ćwiczenia kilka razy dziennie. Jeśli widzimy, że pies jest znudzony natychmiast przerywamy lekcję. Przed rozpoczęciem lekcji pies musi być wybiegany i odprężony.
Najlepszą metodą uczenia psa jest nauka przez zabawę. Kara i przymus jako czynniki hamujące są mniej skuteczne niż nagroda i zabawa. Przewodnik powinien się zastanowić jakie instynkty pobudzić a jakie stłumić, by osiągnąć zamierzony cel. Musi być łagodny, cierpliwy i całkowicie opanowany. Nie wolno żądać zbyt szybkich postępów w nauce, a tym bardziej uczyć zwierzaka kilku rzeczy na raz.
Pies i właściciel całą uwagę skupiają w jednym punkcie. Aby nie zniechęcać psa, lekcje, szczególnie na początku nie mogą trwać zbyt długo. Najlepiej w wolnej chwili przeprowadzać krótkie ćwiczenia kilka razy dziennie. Jeśli widzimy, że pies jest znudzony natychmiast przerywamy lekcję. Przed rozpoczęciem lekcji pies musi być wybiegany i odprężony.
sobota, 14 maja 2011
Higiena psa
Zbyt częsta kąpiel zwierzaka nie jest wskazana, ponieważ woda z mydłem pozbawia włos naturalnej osłony tłuszczowej, przez co sierść staje się bardziej chłonna na wilgoć, a brud łatwiej się jej czepia. Dorosłego psa nie kąpiemy częściej niż co dwa miesiące, natomiast szczeniaka w miarę możliwości wcale. Kąpiemy psa wieczorem po spacerze, ponieważ potrzebuje kilku godzin na wyschnięcie. Do kąpieli używamy letniej wody, dodajemy lizolu lub innego delikatnego środka odkażającego i łagodnego mydła przetłuszczonego. Trzeba uważać by woda nie dostała się do oczu, nosa i wnętrza ucha. Następnie płuczemy psa letnią wodą z małym dodatkiem octu lub kwasu cytrynowego. Wnętrze ucha czyścimy zwitkiem wilgotnej waty nasyconym olejem parafinowym. W porze letniej pies, jeśli przejawia chęci, może kąpać się w rzece lub stawie.
Jeżeli mieszkamy w mieście wskazane jest częste czesanie psa miękką szczotką lub grzebieniem, a następnie wycieranie suchą irchą lub miękką, czystą tkaniną. Zimą po każdym spacerze obmywamy psu łapy, ponieważ sól i inne środki zapobiegające gołoledzi mogą uszkodzić ich skórę.
Pies biegający po polanie, któremu pozwalamy kopać doły itd. nie ma problemów z pazurami, jeśli jednak ma za mało ruchu, pazury staja się nadmiernie długie. Wtedy skracamy je do właściwej długości odpowiednimi cążkami.
Zęby psa również wymagają czyszczenia. Kamień nazębny usuwamy zwitkiem waty nasączonym wodą utlenioną. Jeśli zabiegi te zostaną zaniedbane, mogą spowodować przedwczesne wypadanie zębów i niemiły zapach z pyska.
Oczy zwierzęcia przemywamy letnią wodą, jeśli wystąpi zapalenie stosujemy letni roztwór kwasu bornego lub wywar z rumianku, jednak trzeba go filtrować przed użyciem, by nie zanieczyścić oczu włókienkami ziół.
Jeżeli mieszkamy w mieście wskazane jest częste czesanie psa miękką szczotką lub grzebieniem, a następnie wycieranie suchą irchą lub miękką, czystą tkaniną. Zimą po każdym spacerze obmywamy psu łapy, ponieważ sól i inne środki zapobiegające gołoledzi mogą uszkodzić ich skórę.
Pies biegający po polanie, któremu pozwalamy kopać doły itd. nie ma problemów z pazurami, jeśli jednak ma za mało ruchu, pazury staja się nadmiernie długie. Wtedy skracamy je do właściwej długości odpowiednimi cążkami.
Zęby psa również wymagają czyszczenia. Kamień nazębny usuwamy zwitkiem waty nasączonym wodą utlenioną. Jeśli zabiegi te zostaną zaniedbane, mogą spowodować przedwczesne wypadanie zębów i niemiły zapach z pyska.
Oczy zwierzęcia przemywamy letnią wodą, jeśli wystąpi zapalenie stosujemy letni roztwór kwasu bornego lub wywar z rumianku, jednak trzeba go filtrować przed użyciem, by nie zanieczyścić oczu włókienkami ziół.
Warunki utrzymania psa
Przed przybyciem pieska do nowego domu, trzeba wcześniej przygotować odpowiedni kąt, gdzie będzie czuł się bezpiecznie. Miejsce to nie może przeszkadzać domownikom w poruszaniu się po mieszkaniu, nie może być narażone na przeciągi, powinno mieć dobry dostęp do światła i powietrza, musi być umieszczone z dala od pieca i kaloryferów.
Najlepsze legowisko dla małego pieska, to koszyk z poduszką wypchaną miękką słomą. 14 - 18 stopni C to temperatura odpowiednia dla psa. Pies lepiej czuje się przy niskich temperaturach, dlatego nawet malutkim ratlerkom nie pozwalajmy na wylegiwanie się przy kaloryferach.
Większym rasom sporządza się legowisko odpowiednich rozmiarów , raczej za duży niż za mały. Nie należy tolerować wylegiwania się psa na kanapach lub łóżkach.
Decydując się na psa musimy liczyć się z tym, że potrzebuje on nie tylko 3 - 5 spacerków na załatwienie fizjologicznych potrzeb, ale przede wszystkim potrzebuje ruchu na świeżym powietrzu.
Pies trzymany na zewnątrz musi mieć zapewnioną budę lub odpowiedni kojec. Zwierzę nie powinno być na stałę uwiązane, mając swobodę ruchów, będzie stróżem odważniejszym i lepszym niż na uwięzi. Zamknięty na stałę w kojcu lub uwiązany na łańcuchu pies szybko głupieje i ciągle szczeka, trudno się dziwić skoro cały dzień nic się nie dzieje poza codziennym widokiem z budy. Oczywiście psa można uwiązać, ale nie na długi okres, łańcuch musi być wtedy długi i nie może krępować ruchów zwierzaka.
Najlepsze legowisko dla małego pieska, to koszyk z poduszką wypchaną miękką słomą. 14 - 18 stopni C to temperatura odpowiednia dla psa. Pies lepiej czuje się przy niskich temperaturach, dlatego nawet malutkim ratlerkom nie pozwalajmy na wylegiwanie się przy kaloryferach.
Większym rasom sporządza się legowisko odpowiednich rozmiarów , raczej za duży niż za mały. Nie należy tolerować wylegiwania się psa na kanapach lub łóżkach.
Decydując się na psa musimy liczyć się z tym, że potrzebuje on nie tylko 3 - 5 spacerków na załatwienie fizjologicznych potrzeb, ale przede wszystkim potrzebuje ruchu na świeżym powietrzu.
Pies trzymany na zewnątrz musi mieć zapewnioną budę lub odpowiedni kojec. Zwierzę nie powinno być na stałę uwiązane, mając swobodę ruchów, będzie stróżem odważniejszym i lepszym niż na uwięzi. Zamknięty na stałę w kojcu lub uwiązany na łańcuchu pies szybko głupieje i ciągle szczeka, trudno się dziwić skoro cały dzień nic się nie dzieje poza codziennym widokiem z budy. Oczywiście psa można uwiązać, ale nie na długi okres, łańcuch musi być wtedy długi i nie może krępować ruchów zwierzaka.
piątek, 13 maja 2011
Jakiego psa wybrać?
Wybór psa
Pies - to najstarsze zwierzę domowe, w okresie tysiącleci w rozwoju ewolucji przekształcił się na szereg odmiennych typów. Typy te, przystosowały się do rozmaitych warunków, jakie narzucał im człowiek.
Dziś gdy pragniemy kupić psa, musimy zastanowić się jakie zadania będzie wykonywał. Czy będzie towarzyszem naszych zabaw w codziennym życiu, czy bęzie pomocnikiem w pracy lub kompanem w sporcie.
Jeśli przy wyborze psa będziemy kierować się tylko wyglądem zewnętrznym, a nie charakterem i przydatnością rasy, możemy się niemiło rozczarować.
Na początku zastanówmy się czy ma to być pies czy suka!!!
Jeżeli właściciel psa nie ma zamiaru poświęcać się hodowli, tylko nabywa zwierzaka dla własnej przyjemności, może trzymać równie dobrze psy jak i suki. Nie da się ukryć, że mniej kłopotliwy jest pies, gdyż ewentualne wycieczki gdy suczki się ciekają, nie spowodują w domu niechcianego potomstwa:]
Pies wymaga jednak dokładniejszego nazoru i staranniejszego wychowania, ma większą tendencję do włóczenia się niż suki.
Następne pytanie - czy ma to być pies młody czy dorosły???
Wychowanie, pielęgnacja i ewentualna tresura szczeniaka wymaga większego zaangażowania niż opiekowanie się dorosłym psem. Zaniedbanie szczeniaka poprzez wadliwe żywienie, nadmierny wysiłek lub brak ruchu mogą pozostawić nie odwracalne skutki, ponieważ pies rozwija się przez kilkanaście miesięcy. Jeżeli właściciel ma wystarczająco dużo czasu, to niech nie zrzeka się przyjemności, obserwując rozwój psa w pierwszych miesiącach jego życia.
Decydując się na psa zwróćmy uwagę na właściwości danego zwierzęcia. Nie kupujemy psa dlatego, że wygląda na miłego psiaczka. Zwracamy uwagę na mieszkanie jakim dysponujemy, ile będzie kosztowało wyżywienie naszego pupilka, i jakie stawiamy przed nim zadania.
Pies - to najstarsze zwierzę domowe, w okresie tysiącleci w rozwoju ewolucji przekształcił się na szereg odmiennych typów. Typy te, przystosowały się do rozmaitych warunków, jakie narzucał im człowiek.
Dziś gdy pragniemy kupić psa, musimy zastanowić się jakie zadania będzie wykonywał. Czy będzie towarzyszem naszych zabaw w codziennym życiu, czy bęzie pomocnikiem w pracy lub kompanem w sporcie.
Jeśli przy wyborze psa będziemy kierować się tylko wyglądem zewnętrznym, a nie charakterem i przydatnością rasy, możemy się niemiło rozczarować.
Na początku zastanówmy się czy ma to być pies czy suka!!!
Jeżeli właściciel psa nie ma zamiaru poświęcać się hodowli, tylko nabywa zwierzaka dla własnej przyjemności, może trzymać równie dobrze psy jak i suki. Nie da się ukryć, że mniej kłopotliwy jest pies, gdyż ewentualne wycieczki gdy suczki się ciekają, nie spowodują w domu niechcianego potomstwa:]
Pies wymaga jednak dokładniejszego nazoru i staranniejszego wychowania, ma większą tendencję do włóczenia się niż suki.
Następne pytanie - czy ma to być pies młody czy dorosły???
Wychowanie, pielęgnacja i ewentualna tresura szczeniaka wymaga większego zaangażowania niż opiekowanie się dorosłym psem. Zaniedbanie szczeniaka poprzez wadliwe żywienie, nadmierny wysiłek lub brak ruchu mogą pozostawić nie odwracalne skutki, ponieważ pies rozwija się przez kilkanaście miesięcy. Jeżeli właściciel ma wystarczająco dużo czasu, to niech nie zrzeka się przyjemności, obserwując rozwój psa w pierwszych miesiącach jego życia.
Decydując się na psa zwróćmy uwagę na właściwości danego zwierzęcia. Nie kupujemy psa dlatego, że wygląda na miłego psiaczka. Zwracamy uwagę na mieszkanie jakim dysponujemy, ile będzie kosztowało wyżywienie naszego pupilka, i jakie stawiamy przed nim zadania.
Subskrybuj:
Posty (Atom)