Pierwszym wymaganiem jakie stawiamy przed szczeniakiem jest nauka załatwiania swych naturalnych potrzeb tylko na dworze. Jeśli zostawi niespodziankę w mieszkaniu - powinno mu się to kojarzyć z przykrymi konsekwencjami. Nauka czystości polega na ciągłej obserwacji psa, w odpowiednim momencie usuwamy go z mieszkania i prowadzimy na przeznaczone miejsce.Psa wyprowadzamy przed lub ewentualnie w czasie gdy się załatwia, lecz nigdy po fakcie.
Jeżeli obserwacja i wyprowadzanie nie skutkują, z chwilą gdy pies zabiera się do popełnienia przestępstwa wołamy ostro FE, by przerwać jego zamiary i bezzwłocznie wynosimy go na zewnątrz.
Jeśli pies trudniej pojmuje o co chodzi można go lekko uderzyć arkuszem papieru lub gazetą złożoną na szerokość dłoni. Bicie można stosować, tylko w ostateczności, aby pies nie zobojętniał na kary cielesne. Po tej karze, która wywołała skojarzenie, że wypróżnianie się w mieszkaniu łączy się z przykrościami, należy psa wyprowadzić na dwór i zostać z nim aż się załatwi, następnie go pochwalić.
Konsekwentnie pilnowany pies, zrozumie swój obowiązek już po 2 - 3 dniach. Jeżeli podczas naszej nieobecności mieszkanie zostanie zanieczyszczone, wszelki późniejsze karanie jest nieuzasadnione oraz szkodliwe. Pies może połączyć pojęcie bólu z powrotem pana. W późniejszym czasie może stać się lękliwy i nieufny.
Małego szczeniaka na początku wyprowadza się co godzinę, z czasem ustalamy rytm dnia. Dorosły, zdrowy pies powinien wychodzić na spacer z możliwością wybiegania 5 a co najmniej 3 razy dziennie. Dobrze wychowany pies sam zakomunikuje potrzebę wyjścia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz